udać się w podróż

См. также в других словарях:

• udać — dk I, udam, udasz, udadzą, udaj, udał, udany udawać ndk IX, udaję, udajesz, udaćwaj, udaćwał, udaćwany 1. «postąpić, powiedzieć coś nieszczerze, inaczej niż się myśli, czuje; stworzyć pozór czegoś» Udać podziw. Udawać chorobę. Udawać miłość. Udał …   Słownik języka polskiego

• podróż — ż VI, DCWMs. y; lm M. e, D. y «przebywanie drogi do jakiegoś odległego miejsca, od miejsca do miejsca po rozległych terenach; podróżowanie» Daleka, długa podróż. Podróż morska, powietrzna. Podróż krajoznawcza, zagraniczna. Podróż poślubna. Podróż …   Słownik języka polskiego

• wybrać — dk IX, wybraćbiorę, wybraćbierzesz, wybraćbierz, wybraćbrał, wybraćbrany wybierać ndk I, wybraćam, wybraćasz, wybraćają, wybraćaj, wybraćał, wybraćany 1. «dokonać wyboru, selekcji; zdecydować się na kogoś, na coś spośród wielu osób lub rzeczy,… …   Słownik języka polskiego

• daleki — dalekiecy, dalszy 1. «o kimś lub o czymś znajdującym się, położonym w dużej odległości; odległy, oddalony» Dalekie kraje, strony, wzgórza. Daleki przyjaciel. ◊ Daleki krewny «ktoś związany pokrewieństwem w stopniu piątym i dalszym» ◊ Daleki… …   Słownik języka polskiego

• wyjechać — dk, wyjechaćjadę, wyjechaćjedziesz, wyjechaćjedź, wyjechaćjechał wyjeżdżać ndk I, wyjechaćam, wyjechaćasz, wyjechaćają, wyjechaćaj, wyjechaćał 1. «opuścić miejsce pobytu (miejscowość), udać się w pewnym kierunku, wybrać się w podróż jakimś… …   Słownik języka polskiego

• wyruszyć — dk VIb, wyruszyćszę, wyruszyćszysz, wyruszyćrusz, wyruszyćszył wyruszać ndk I, wyruszyćam, wyruszyćasz, wyruszyćają, wyruszyćaj, wyruszyćał «udać się w drogę dokądś, rozpocząć podróż (wędrówkę, jazdę); opuścić jakieś miejsce udając się dokądś»… …   Słownik języka polskiego

• droga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. drodze; lm D. dróg {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pas ziemi, zwykle utwardzony, łączący oddalone od siebie miejsca, przeznaczony do poruszania się ludzi i pojazdów : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… …   Słownik języka polskiego

• wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… …   Słownik języka polskiego

• pojechać — dk, pojechaćjadę, pojechaćjedziesz, pojechaćjedź, pojechaćjechał «udać się dokądś jakimś środkiem komunikacji lądowej, odbyć podróż dokądś» Pojechać autobusem, pociągiem, rowerem, samochodem. Pojechać do Białegostoku, w góry, nad morze, na… …   Słownik języka polskiego

• droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego